Çocukların birbirinden farklı algılama, anlama, olaylara farklı yaklaşma, farklı biçimlerde problem çözme tarzları ve farklı öğrenme stilleri vardır. Çocuğunuza bir şey öğretirken, yapabildiklerinden çok yapabilecekleri üzerinde durmalısınız ki yeni şeyler öğrenebilsin. Bu nedenle; çocuğunuza “yaşa ve yaşat modeli”ni uygulayarak öncelikle onun yapması ve onun zorlandığı yerlerde sizin yardım etmeniz gerekir.
Çocuğunuzun öğrenebilmesi için yakınına, karşısına oturun ve gözlerine bakarak yapmak istediğiniz faaliyeti önce göstererek model olun. Daha sonra çocuğunuzun yapabileceği şeyleri onun yapmasını isteyin. Zorlandığı kısımlarda ona yardım edin. Ancak faaliyeti siz bitirmeyin ki, çocuğunuz başladığı işi bitirmeyi ve ondan haz almayı öğrenebilsin.
Bazı çocuklar yapabilecekleri faaliyetleri bile bazen yapmak istemezler ve bazen de gerçekten yapamazlar. Her zaman onları koruyan kollayan anne veya babalarından yardım isterler. “Sen yap anne” veya “Sen yap baba” derler. Bu gibi durumlarda, çocuğun yapmak istemediği şey ne ise “birlikte yapalım” diyerek onu teşvik edebilir, çocuğunuz onunla uğraşırken siz de onun elinin üstüne dokunarak birlikte yaptığınız hissini verebilirsiniz. Baktınız çocuğunuz bunu başarabiliyor, elinizi yavaş yavaş çekin ve sadece onun yapmasına olanak sağlayın. Faaliyeti bitirdiğinde mutlaka ona “sen büyüdüğün için bunu başarabiliyorsun” gibi teşvik edici sözler söyleyin.
Unutmayın ki çocuğunuzun eğitimi önce evde başlar ve onların ilk öğretmeni de anne babalarıdır.
Bardabas kutularındaki aktivitelerde de aktiviteleri çocukların eline verip yapmak yerine birlikte oynandığında çok daha keyifli ve konsantre olarak çalışıldığını, birlikte kaliteli zaman geçirirken onun öğrenmesini ve gelişmesini sağladığınızı gözlemleyeceksiniz.